پروست در جایی از کتاب عظیمش نوشته است دروغگوها دو دسته اند: آنها که از ترس آن که حقیقت فاش شود، همیشه بخشی از واقعیت را در دروغشان جا میدهند و آنها که کلا دروغ می بافند.
می گوید برخلاف چیزی که فکر می کنیم دست گروه اول زودتر رو می شود، چون در سخن آنها ردپایی هست که میتوان آن را دنبال کرد تا به حقیقت رسید.

پ.ن.: قبول کنید کار سختی بود که اصل نوشته را پیدا کنم، چون این بار حتی یادم نبود در کدام جلد است.