کرشمه‌ای کن و بازار ساحری بشکن / به غمزه رونق و ناموس سامری بشکن
به باد ده سر و دستار عالمی يعنی / کلاه گوشه به آيين سروری بشکن
به زلف گوی که آيين دلبری بگذار / به غمزه گوی که قلب ستمگری بشکن
برون خرام و ببر گوی خوبی از همه کس / سزای حور بده، رونق پری بشکن
به آهوانِ نظر، شير آفتاب بگير / به ابروانِ دوتا، قوس مشتری بشکن
چو عطرسای شود زلف سنبل از دم باد / تو قيمتش به سر زلف عنبری بشکن
چو عندليب فصاحت فروشد ای حافظ / تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر