دو بیتم جگر کرد روزی کباب
که میگفت گوینده ای با رباب
دریغا که بی ما بسی روزگار
بروید گل و بشکفد نوبهار
بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت
برآید که ما خاک باشیم و خشت
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر