اگر تواني به درگاه « فأوحي الي عبده ما أوحي »¹ آي، تا سمع اگر داري « حم عسق »² با تو بگويد:« کذلک يوحي اليک و الي الّذين من قبلک الله العزيز الحکيم »³ چه بود، و حقيقت اين کار چه بود؟ و پندارم تو را قوت آن نيست. تو را همکاسگان بسيارند. دل فارغ دارند. نه هر که رفت رسيد، و نه هر که کشت درويد:

و ما کلّ طالبٍ من الناس بالغ ٌ و لا کلّ سيّار ٍ الي المجد واصلٌ⁴

و الله الّذي لا اله الا هو، که چندين هزار سالک در اين بميرند و يکي نداند که « يوحي اليک و الي الّذين من قبلک »⁵ چيست! مي پنداري که ميداني، اي بر در پندار چو تو بسياري!

عين القضات

---------------------------------------------------------------------------------------------

1. سوره نجم، آيه 10: وحي فرستاد بر بنده اش آنچه را که وحي فرستاد.

2. سوره شوري، آيات 2 و 1: رمز

3. سوره شوري، آيه 3: خداوند عزيز و با حکمت اين گونه بر تو و بر کساني که پيش از تو بودند وحي مي فرستد.

4. نه هر کس که بخواهد رسد و نه هر بلندپرواز به مقصد رسد.

5. رجوع کنيد به پانوشت 3